Anadoluda Türkler’in adım adım ilerleyişi başlamıştır. Müslümanların eline geçmiş olan kutsal toprakları geri almak amacıyla Avrupa’dan yola çıkan Haçlı orduları, 11. ve 12. yüzyıllarda Anadolu’dan geçmiştir. İç Anadolu Bizans’taki manastır İçAnadolu bölgesinde kara iklimi egemendir. Yazlar ova kesimlerinde gündüzleri çok sıcak, geceleriyse se­rin geçer. Yaylalarda gündüz sıcaklık ovalara göre biraz daha düşüktür. Kışlar her yanda soğuk ve serttir. Mevsimler ve gece-gündüz arasında­ki sıcaklık farkları yüksektir. En so­ğuk ay, ocaktır. Bu ayda Türkiyeorta kuşak ülkesi olduğu için iklim özellikleri farklılıklar gösterir. Doğu Anadolu Bölgesi'nde karasal iklim, İç Anadolu Bölgesi'nde step iklimi, ve bölge adına göre isimlendirilmiş Akdeniz iklimi ve Karadeniz iklimi bölgelerde hakim olan doğal faktörlerdir. Karadeniz bölgesi en çok yağış alan bölgedir. Özellikle Doğu Karadeniz ayrımında olan Rize şehri İçAnadolu Bölgesi'nin haziran yağışı ise metrekareye 60,8 kilogram olarak kaydedildi. Normali 36,6 kilogram ve 2021 yılı haziran ayı yağışı 48,9 kilogram oldu. Genede Akdeniz’in etkisi nedeniyle bu kesimlerdeki iklim , İç Anadolu’daki kadar şiddetli karasal özellikler taşımaz. En sıcak ay ortalaması kıyılarda 27-28 derece , iç kısımlar 23-25 derecedir; en soğuk ay ortalaması ise kıyıda 10 derece dolayında iken iç kısımlarda 1,5-2 AO8GBpw. by nbilgi 4 sene ago1 sene ago İç Anadolu İç Anadolu Bölgesi özellikleri İç Anadolu Bölgesi kuzeyden ve güneyden dağlarla çevrili yüksek ovalık ve platoluk bir bölgedir. Platoların en geniş alan kapıldığı bölgedir. Obruk, Haymana, Cihanbeyli, Bozok ve Uzunyayla en önemli platolardır. Akdeniz Bölgesi’nden sonra karstik arazinin en geniş alan kapladığı bölgedir. Karadağ, Karacadağ, Hasandağ, Melendiz ve Erciyes bölgenin volkanik dağlarıdır. Akarsu ve gölleri Bölgenin en önemli akarsuları Kızılırmak ve Sakarya nehirleridir. Akşehir, Eber, Seyfe, Tuzia ve Tuz Gölü bölgenin en önemli gölleridir. Bölgede yüzey şekillerinin sade olması göllerin yağışlı ve kurak dönemler arasında alansal değişiminin fazla olmasına neden olur. Türkiye’de sei rejimi akarsuların en yaygın olduğu bölgedir. İklim ve bitki örtüsü Bölgede yerşekillerine ve denizden uzaklığa bağlı olarak karasal iklim özellikleri ve bozkır bitki örtüsü görülür. Türkiye’nin en az yağış alan yeri bu bölgedeki Tuz Gölü çevresidir. Bölge genelinde yağışlar ilkbaharsa düşer. Kırkikindi yağmurları Bölgedeki bozkırlar ormanların tahrip edilmesiyle oluşan antropojen bozkırdır. Nüfus ve yerleşme Marmara Bölgesi’nden sonra nüfus miktarı en fazla olan bölgedir. Yüz ölçümü geniş olduğu için nüfus yoğunluğu Türkiye ortalamasının altındadır. Tuz Gölü çevresi nüfusunun en seyrek olduğu yerdir. Nedeni yağış azlığı ve kuraklıktır. Ankara ve Eskişehir çevresinde nüfus yoğunluğu fazladır. Nedeni ulaşım yolları üzerinde yer almalarına bağlı olarak ticaret ve sanayinin gelişmesidir. Genel olarak nüfus sulanabilen tarım alanları çevresi ile dağların yağış alan yamaç kesimlerinde yoğunlaşmıştır. Ekonomik faaliyetler Bölgede en önemli ekonomik faaliyet tarım ve hayvancılıktır. Buğday, arpa, şeker pancarı, mercimek, elma ve üzüm en önemli tarım ürünleridir. Tarımda en önemli problem sulamadır. Doğal bitki örtüsüne bağlı olarak küçükbaş hayvancılık gelişmiştir. Tiftik keçisinin en fazla yetiştirildiği bölgedir. Linyit, demir, bor, civa, tuz ve lületaşı en önemli yer altı kaynaklarıdır. Bölgede sanayi tarıma dayalı olarak gelişmiştir. Ankara, Kırıkkale, Eskişehir ve Kayseri en gelişmiş şehirlerdir. Nevşehir’de Peribacaları, Konya’da Mevlana, Kayseri’de Kültepe ve Erciyes en önemli turizm merkezleridir. İç Anadolu Bölgesi, Anadolu'nun orta kısmında yer alan Türkiye'nin yedi coğrafi bölgesinden gelişmiş bölgeler arasında yer alır. Bu konumu sebebiyle bu bölgeye "Orta Anadolu" da denir. İç Anadolu Bölgesi'nin yüz ölçümü km² olup bu alan Türkiye topraklarının %21'ini kaplar.[1] Doğu Anadolu'dan sonra ikinci büyük bölgemizdir. Güneydoğu Anadolu Bölgesi dışında diğer bölgelerin hepsiyle komşudur. Aynı zamanda Türkiye'de "tahıl ambarı" olarak da anımsanır. İl merkezleri temel alındığında, İç Anadolu Bölgesi sınırları içinde yer alan 13 ili şunlardır Aksaray Kayseri Kırıkkale Kırşehir Konya Nevşehir Niğde Yozgat Eskişehir Sivas Karaman Çankırı Ankara Bölümleri[] İç Anadolu Bölgesi Konya,Yukarı Sakarya,Orta Kızılırmak ve Yukarı Kızılırmak Bölümü Aşağı Ankara olmak üzere beş bölüme ayrılır Konya Bölümü[] Ana madde Konya Bölümü Konya Bölümü, İç Anadolu Bölgesi'nin güney ve güneybatı kısmını kapsar. Konya Bölümü'nde düzlükler çok geniş yer kaplar, büyük bir kapalı havza şeklindedir. Güneyden ve batıdan Toros Dağları ile çevrili olan, doğu ve kuzeydoğu kısmında Obruk ve Cihanbeyli platoları yer alan bölümün orta kısmında ülkemizin en büyük ovalarından Konya Ovası bulunmaktadır. Bölümde yer alan Türkiye'nin en büyük ikinci gölü olan Tuz Gölü, Akşehir ve Eber Gölleri yer alır. Türkiye'nin sofralık tuz ihtiyacının büyük bir kısmı, Tuz Gölü'nden karşılanmaktadır. Bölüm, İç Anadolu Bölgesi'nin en kurak ve nüfus yuğunluğu en az olan kısmıdır. Bozkırların geniş yer kapladığı bölümde en çok küçükbaş hayvan beslenir. Şeker, çimento, besin, dokuma, makina imalat, cıva işletmeleri, bölümdeki başlıca endüstri kuruluşlarıdır. Yukarı Sakarya Bölümü[] Ana madde Yukarı Sakarya Bölümü Bölgenin kuzeybatı kısmını meydana getirir. Orta Kızılırmak boylarından İçbatı Anadolu'ya kadar uzanır. Yer şekilleri daha engebeli, iklimi biraz daha nemlidir. Yıllık yağışlar 400 mm civarındadır. İklim ve ulaşım koşullarının elverişli olması nedeniyle, bölgenin en yoğun nüfuslu bölümüdür. Bölge nüfusunun yarıya yakını bu bölümdedir. Batı Anadolu'yu iç bölgelere bağlayan yolların geçtiği önemli bir yerdedir. Bölümde Ankara ve Eskişehir illeri yer alır. Bölümde Köroğlu, Sivrihisar, Elmadağ, Sündiken ve İdris Dağı yer alır. Ankara yakınlarında Eymir ve Mogan gölleri vardır. Bölümde Karasal iklim görülür. Kışları soğuk ve kar yağışlı, yazları ise sıcak ve kurak geçer. Karın yerde kalma süresi ortalama 25-35 yetiştirilen ürünler, şeker pancarı, arpa, buğday, baklagiller, sebze ve meyvedir. Yeraltı zenginliği ise linyit ve bor mineralleridir. Bölümde küçükbaş hayvancılık yaygın olarak yapılır. Bölümün turizm değerleri, Çankaya Köşkü, Yunus Emre Türbesi, eski TBMM binaları, Anıtkabir, Atatürk Orman Çiftliği AOÇ, Anadolu Medeniyetleri Müzesi, Etnoğrafya Müzesi,tarihi Beypazarı evleri ve Gordion'dur. Orta Kızılırmak Bölümü[] Ana madde Orta Kızılırmak Bölümü İç Anadolu'nun, Çankırı'dan Toroslar'a kadar uzanan, içine Kızılırmak yayını alan kısmıdır. Alan bakımından bölgenin en büyük bölümüdür. Kuzey kesimi daha engebelidir. Güney kesiminde plato ve ova düzlükleri yaygındır. Ortada ise geniş Kızılırmak platosu bulunur. Erciyes volkanik dağı bu bölümde yer bu bölümde yer alır. Niğde-Nevşehir. Tarım alanlarının oranı verimli volkanik topraklarla kaplı güney kesimden daha yüksektir. İç Anadolu'da kırsal nüfus yoğunluğunun en fazla olduğu bölümdür. Kayseri, Niğde, Nevşehir, Kırşehir, Yozgat ve Kırıkkale bölüm içinde yer alan illerdir. Bölüm İç Anadolu Bölgesi'nin orta kesiminde yer alır. Güneyinde Hasan, Erciyes, Merlendiz sönmüş volkanlar bulunur. Bölümde kuzey daha engebelidir. Bölümde Bozok platosu geniş yer tutar. Bu bölümde nüfus yoğundur. Orta Kızılırmak Bölümünde karasal iklim etkilidir. Yazlar sıcak ve kurak, kışlar ise soğuk ve kar yağışlıdır. Genellikle bu bölüm bozkırlarla kaplıdır. Kızılırmak bölümün en önemli akarsuyudur. Bu bölümde Kayseri en büyük yerleşim birimidir. Ayrıca bu bölümde halı, seker, meyve suyu, sucuk ve pastırma fabrikaları bulunur. En önemli ekonomik gelir tarımdır. Tiftik keçisi ve koyun besiciliği de yaygındır. Yukarı Kızılırmak Bölümü[] Ana madde Yukarı Kızılırmak Bölümü Bu bölüm Kızılırmak'ın, Karadeniz Bölgesi ile Doğu Anadolu arasına sokulan yukarı çığırını kaplar. İç Anadolu'nun en küçük, en engebeli yükselti 1300-1650 metre arasındadır. Dağlarla kuşatılmış bir havza görünümündedir. Engebeli olduğu için tarım alanlarının oranı daha düşüktür. Nüfusu seyrek, kentleşme oranı düşüktür. Bölgenin kışın en soğuk bölümü burasıdır. Bölümde Sivas ili bulunmaktadır. Bolumun en onemli sehri Sivas'tır. Bölge, yeryüzü şekilleri bakımından sade bir görünüme sahiptir. Yer şekilleri çeşitlilik göstermez. Engebeli araziler fazla olmadığı için, kara ve demiryolu ulaşımına oldukça elverişlidir. Bölgenin çoğu yerinde genellikle 1000 m yükseltiye sahip düzlükler bulunur. En alçak yerleri olan Sakarya ve Kızılırmak vadilerindeki yükselti 700 m civarındadır. Bölgenin güneyinde Kuzeydoğu-güneybatı doğrultusunda uzanan dağlar volkanik kökenli dir. Başlıcaları; Hasandağı, Karacadağ, Karadağ, Erciyes Dağı ve Melendiz Dağları'dır. Bölgedeki kıvrım dağları ise doğuda geniş bir alan kaplar. En önemlileri, Ak dağlar, Hınzır Dağı, Tecer Dağı ve Yıldız Dağları'dır. Platolar en fazla bu bölgemizde yer alır. Batıda Haymana ve Cihanbeyli, güneyde Obruk, doğuda da Bozok Kızılırmak plâtolarıyla, Ege Bölgesi sınırı boyunca Yazılıkaya Bayat ve Doğu Anadolu Bölgesi sınırı boyunca da Uzunyayla gibi platolara sahiptir. Tuz Gölü çevresi Türkiye'nin en büyük kapalı havzasıdır. İç Anadolu'nun bazı ovaları oldukça geniştir. Konya ovası, Türkiye'nin en büyük ovasıdır. Eski bir göl tabanıdır. Geniş ovalardan diğeri Tuz Gölü'nün güneyindeki Aksaray Ovası'dır. Haymana platosunun batısındaki Yukarı Sakarya Ovası da geniş alan kaplar. Küçük ovalar olan Eskişehir, Ankara, Kayseri ve Develi ovaları, platolar arasındaki çukurluklarda yer almaktadır. İç Anadalu Bölgesi'nin Orta Kızılırmak bölümü geniş çaplıdır. Bu bölgedeki dağlar sönmüş yanar dağlardandır. Kışın yağışlı yazın ise sıcaktır. Doğal bitki örtüsü bozkırdır. Buğday, arpa, ayçiçeği ve çavdar yetiştirilir. İç Anadolu Bölgesi'nin en önemli akarsuları Kızılırmak, Sakarya Nehri, Porsuk ve Delice çaylarıdır. Bu bölge akarsuları kapalı havzada akan sel rejimli akarsulardır. İlkbahar yağışlarıyla taşar, yazın kuruyacak hale gelir. İç Anadolu Bölgesi'nin güney kesimleri sularını denizlere gönderemez. Bu nedenle kapalı havzalar geniş bir alan kaplar. Kapalı havzaların geniş olanları, Konya Ovası, Tuz Gölü ve Akşehir - Eber gölleri çevresinde yer alır. Seyfe Gölü, Sultan Sazlığı Yaygölü gibi küçük kapalı havzalar da bulunmaktadır. İç Anadolu Bölgesi'nin büyük bir bölümü sularını Kızılırmak, Sakarya ve Yeşilırmak'ın kolu olan Çekerek suyu sayesinde Karadeniz'e gönderir. Güneydoğusundaki Uzunyayla yöresi, sularını Seyhan'ın kolu olan Zamantı suyu sayesinde Akdeniz'e gönderir. Sel rejimli akarsuların en fazla bulunduğu bölgedir. Bölgenin en büyük gölü Tuz Gölü'dür. Bu göl buharlaşmanın etkisiyle yazın büyük ölçüde küçülmektedir. Tuz Gölü, tektonik oluşumludur. Derinliği fazla değildir. Gölün alanı kışın ve ilkbaharda fazla alan kapladığı halde, yazın buharlaşma ve beslenme yetersizliğinden dolayı kapladığı alan azalır. Tuz ihtiyacımızın %30'unu karşılar. Diğer önemli gölleri ise Akşehir, Eber, Ilgın Çavuşçu, Tuzla, Seyfe, Mogan ve gölleridir. Sakarya nehri üzerinde ise Sarıyar ve Gökçekaya barajları bulunur. Bölgenin çevresi yüksek dağlarla çevrili olduğundan, denizlerin nemli ılıman havası bölgeye sokulamaz, bu nedenle bölgede, yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve kar yağışlı karasal iklim hakimdir. Bölgede, doğuya doğru gidildikçe yüksekliğin artmasına bağlı olarak karasallık derecesi artar ve kış sıcaklıkları çok düşük değerlere ulaşır. İç Anadolu, ülkemizin en az yağış alan bölgesidir. Ortalama yağış 400 mm civarındadır. Bölge, en fazla yağışı ilkbahar aylarında sağanak halinde alır. En kurak mevsim yazdır. Yazların kurak olması ve yaz kuraklığının erken başlaması sebze türü bitkiler üzerinde olumsuz etki yapar. Bölgenin ve ülkemizin en az yağışlı yeri Tuz Gölü çevresidir 320 mm. Yağışların azlığı bölgenin deniz etkisine kapalı olmasından kaynaklanmaktadır. Denizden gelen nemli hava kütlesi, nemini, dağların denize bakan yamaçlarında yağış halinde bırakır. İç Anadolu Bölgesi'ne doğru eserken artık kurudur. Bölgede görülen yağışlar konveksiyonel ve cephesel kökenlidir. Kırkikindi adı da verilen konveksiyonel yağışlar İlkbaharda yaygındır. Bölgenin tabii bitki örtüsü bozkırdır. Bozkır, ilkbahar yağmurlarıyla yeşeren, birkaç ay yeşil kalan, yaz sıcaklığı ile sararan ot topluluğudur. İç Anadolu Bölgesi ülkemiz ormanlarının %7 sini kaplayarak bölgeler arasında 6. sırada yer alır. Ovaları şunlardır Kayseri, Konya, Ereğli, Aksaray, Sakarya, Eskişehir, Ankara, Develi, Nevşehir, Kırşehir, Sivas. En büyük ovası Konya Ovası'dır. Dağları Karadağ, Karacadağ, Sündiken, Türkmen, Ayaş, Elmadağ, İdris, Sivrihisar, Yıldız Dağları, Çamlıbel, Hınzır, Tahtalı, Tecer Dağları ve Akdağlar, Erciyes, Melendiz ve Hasan Dağlarıdır. Bölgenin en yüksek dağı Erciyes dağı'dır 3917 m ve volkanik bir dağdır. Platoları Obruk, Cihanbeyli, Haymana, Yazılıkaya, Uzunyayla, Bozok ve Kızılırmak platolarıdır. Ayrıca Türkiye'nin en çok plato olan bölgsi de bu bölgedir. Sanayi[] Sivas'ta Lokomotif, besin, motor, çimento ve inşaat malzemeleri sanayii ile devlet demir yollarının tren, vagon imalatı yapan TÜDEMŞAŞ fabrikası vardır. Ankara'da Makine, uçak, savunma sanayii, elektrikli ev aletleri, elektronik, dokuma, gıda ve içki, tarım araçları, çimento, alçı ve mobilya sanayii,elektrik üretimi-kömür madeni,trona madeni üretimi ve soda külünün ihracatı Konya'da Tarım araçları, besin, motor, çimento, süt ürünleri ve inşaat malzemeleri sanayi, EREĞLİ ŞEKER,Çumra Şeker Fabrikası ve Konya şeker fabrikası bulunmaktadır. Niğde'de Rot başı fabrikası,halı fabrikası,şeker fabrikası,gazoz fabrikası,beton santrali,otomotiv yan sanayi Kayseri'de Halıcılık, mobilya, şeker fabrikası, yem, savunma sanayi, kimyasal ürünler, elektronik, beyaz eşya, cnc tezgah üretim sanayi, meyve suyu, pamuklu dokuma, pastırma ve sucuk üretim merkezleri gibi azami 1100 fabrika ile anadolunun üretim lokomotifi. Kırıkkale'de Orta Anadolu petrol rafinerisi, silah fabrikası, demir -çelik endüstrisi Eskişehir'de Besin, yem, çimento endüstrisi, raylı sistemler, lokomotifTülomsaş, hava sanayiTusaş,TEI Yozgat'ta Çimento,linyit kömür madeni,Şeker fabrikası,besin,tekstil Kaynakça[] ↑ Ayşegül Celepoğlu Türkiye 2007 Türkçe dilinde, 27, Başbakanlık Yayın ve Enformasyon Genel Müdürlüğü tarafından Türk Haberler Ajansı'na hazırlatılmıştır.. URL erişim tarihi 3 Aralık 2009.

7 iklim 7 bölge iç anadolu